آیا ممکن است کلمات و عبارات در قرآن کریم ...

آیا ممکن است کلمات و عبارات در قرآن کریم

از لحاظ تعداد تکرار خصوصًا تکرارهای خاص -  مانند تکرارهای 14گانه آن،

بی علت و بی اشاره به عترت (14 معصوم ص/س/ع ) باشند !؟

 آیا دلایل روایی، حدیثی، عقلی, عرفی، منطقی، علمی و غیره  در تایید یا رد آن وجود دارد !؟

ردیف

جستجو :: کلمه، عبارات، قالب، الگو

تعداد نتایج

1

"*سبحان الله"|"سبحان رب*"

14

2

"اسم الله"|"اسم رب*"

14

3

"*وعدَ الله حق*" | "وعدَ رب* حق*"

14

4

"*وا بایات الله"|"*وا بایات رب*"

14

5

"*ق*ل* إِنَّ الله"|"*ق*ل* إِنَّ رب*"!یقال

14

6

"*ذ*ک*ر* الله*"|"*ذ*ک*ر* رب*"+کثیرا

14

7

"*ما اللهُ * *"|"؟ما رب* *"!ربحت!ربیانی!انما!قومًا

14

8

"*س*ب*ح* الله"|"*س*ب*ح* رب*"

14

9

"*ق*ل* إِنَّ الله"|"*ق*ل* إِنَّ رب*"!یقال

14

10

"رحمه رب*"|"رحمه من رب*"|"رحمه الله*"|"رحمه من الله*"

14

11

"ب*ٍ من الله"|"*ب*ٍ من رب*"!"بینه من رب*"

14

12

"*إِنَّ الله لَ*ٌ *ٌ"|"*إِنَّ رب* لَ*ٌ *ٌ"

14

13

«"*دعو* الله*"|"*دعو* رب*"!خادعون»:

14

14

"الا باذن الله"|"*باذن رب*"

14

آیا میدانید و باور میکنید و لذت می برید و ... که

 تمامی موارد فوق و صدها و حتی هزاران مورد دیگر فقط 14 بار تکرار شده اند !!!؟؟؟

لطفًا و حتمًا خودتان در آدرسهای ذیل جزییات بیشتر را تحقیق نمایید

 تا به مرحله یقین برسید، ان شاء الله.

========================

نتیجه جستجو برای «"*ذی ال*"!"الذی الیه"!یوذی»:  ۱۴ مورد در ۱۳ آیه یافت شد.
 جزئیات جستجو : وَذِی الْقُرْبَىٰ / وَبِذِی الْقُرْبَىٰ / ذِی الْقُرْبَىٰ / وَلِذِی الْقُرْبَىٰ / ذِی الْعَرْشِ / ذِی الْقَرْنَیْنِ /

ذِی الذِّکْرِ / ذِی الطَّوْلِ / ذِی الْجَلَالِ / ذِی الْمَعَارِجِ / ذِی الْأَوْتَادِ
  (۱) وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿الفجر: ١٠﴾ :: و فرعونی که قدرتمند و شکنجه‌گر بود، (۸۹: ۱۰)
  (۲) مِّنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ ﴿المعارج: ٣﴾ :: از سوی خداوند ذی المعارج [= خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‌کنند]! (۷۰: ۳)
  (۳) ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿التکویر: ٢٠﴾ :: که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائی دارد! (۸۱: ۲۰)
  (۴) تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿الرحمن: ٧٨﴾ :: پربرکت و زوال‌ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو! (۵۵: ۷۸)
  (۵) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ص وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ ﴿ص: ١﴾ :: ص، سوگند به قرآنی که دارای ذکر است (که این کتاب، معجزه الهی است). (۳۸: ۱)
  (۶) وَیَسْأَلُونَکَ عَن ذِی الْقَرْنَیْنِ  قُلْ سَأَتْلُو عَلَیْکُم مِّنْهُ ذِکْرًا ﴿الکهف: ٨٣﴾
و از تو درباره «ذو القرنین» می‌پرسند؛ بگو: «بزودی بخشی از سرگذشت او را برای شما بازگو خواهم کرد.» (۱۸: ۸۳)
  (۷) قُل لَّوْ کَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ کَمَا یَقُولُونَ إِذًا لَّابْتَغَوْا إِلَىٰ ذِی الْعَرْشِ سَبِیلًا ﴿الإسراء: ٤٢﴾
بگو: «اگر آنچنان که آنها می‌گویند با او خدایانی بود، در این صورت، (خدایان) سعی می‌کردند راهی به سوی (خداوند) صاحب عرش پیدا کنند.» (۱۷: ۴۲)
  (۸) غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِیدِ الْعِقَابِ ذِی الطَّوْلِ  لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ ﴿غافر: ٣﴾
خداوندی که آمرزنده گناه، پذیرنده توبه، دارای مجازات سخت، و صاحب نعمت فراوان است؛ هیچ معبودی جز او نیست؛ و بازگشت (همه شما) تنها بسوی اوست. (۴۰: ۳)
  (۹) إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِیتَاءِ ذِی الْقُرْبَىٰ وَیَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنکَرِ وَالْبَغْیِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ ﴿النحل: ٩٠﴾
خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد؛ و از فحشا و منکر و ستم، نهی می‌کند؛ خداوند به شما اندرز می‌دهد، شاید متذکّر شوید! (۱۶: ۹۰)
  (۱۰) وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنکُمْ وَأَنتُم مُّعْرِضُونَ ﴿البقرة: ٨٣﴾
و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خداوند یگانه را پرستش نکنید؛ و به پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و بینوایان نیکی کنید؛ و به مردم نیک بگویید؛ نماز را برپا دارید؛ و زکات بدهید. سپس (با اینکه پیمان بسته بودید) همه شما -جز عده کمی- سرپیچی کردید؛ و (از وفای به پیمان خود) روی‌گردان شدید. (۲: ۸۳)
  (۱۱) وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ إِن کُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿الأنفال: ٤١﴾
بدانید هرگونه غنیمتی به دست آورید، خمس آن برای خدا، و برای پیامبر، و برای ذی‌القربی و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایی حق از باطل، روز درگیری دو گروه (باایمان و بی‌ایمان) [= روز جنگ بدر] نازل کردیم، ایمان آورده‌اید؛ و خداوند بر هر چیزی تواناست! (۸: ۴۱)
  (۱۲) مَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ کَیْ لَا یَکُونَ دُولَةً بَیْنَ الْأَغْنِیَاءِ مِنکُمْ وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿الحشر: ٧﴾
آنچه را خداوند از اهل این آبادیها به رسولش بازگرداند، از آن خدا و رسول و خویشاوندان او، و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است، تا (این اموال عظیم) در میان ثروتمندان شما دست به دست نگردد! آنچه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آنچه نهی کرده خودداری نمایید؛ و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است! (۵۹: ۷)
  (۱۳) وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَن کَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا ﴿النساء: ٣٦﴾
و خدا را بپرستید! و هیچ‌چیز را همتای او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکی کنید؛ همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان، و همسایه نزدیک، و همسایه دور، و دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانی که مالک آنها هستید؛ زیرا خداوند، کسی را که متکبر و فخر فروش است، (و از ادای حقوق دیگران سرباز می‌زند،) دوست نمی‌دارد. (۴: ۳۶)