نتیجهٔ جستجو برای «" *فی *ٍ مِن * * "»: ۱۶ مورد در ۱۶ آیه
نتیجهٔ
جستجو برای «" *فی *ٍ مِن * * "»: ۱۶ مورد در ۱۶ آیه یافت شد.
(۱) أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ
الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی
لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ ﴿ق: ١٥﴾
آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که
قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولی آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش
جدید تردید دارند! (۵۰: ۱۵)
(۲) أَلَا إِنَّهُمْ
فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَاءِ
رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِکُلِّ
شَیْءٍ مُّحِیطٌ ﴿فصلت: ٥٤﴾
آگاه باشید که آنها از لقای پروردگارشان
در شکّ و تردیدند؛ و آگاه باشید که خداوند به همه چیز احاطه دارد! (۴۱: ۵۴)
(۳) لَّقَدْ کُنتَ فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا
فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ ﴿ق: ٢٢﴾
(به او خطاب می‌شود:) تو از این صحنه (و
دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملاً تیزبین
است! (۵۰: ۲۲)
(۴) بَلْ قُلُوبُهُمْ
فِی غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا
وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِکَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿المؤمنون: ٦٣﴾
ولی دلهای آنها از این نامه اعمال (و روز
حساب و آیات قرآن) در بی‌خبری فرورفته؛ و اعمال (زشت) دیگری جز این دارند که پیوسته
آن را انجام می‌دهند... (۲۳: ۶۳)
(۵) أَأُنزِلَ عَلَیْهِ
الذِّکْرُ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِّن ذِکْرِی بَل لَّمَّا یَذُوقُوا عَذَابِ ﴿ص: ٨﴾
آیا از میان همه ما، قرآن تنها بر او [=
محمّد] نازل شده؟!» آنها در حقیقت در اصل وحی من تردید دارند، بلکه آنان هنوز عذاب
الهی را نچشیده‌اند (که این چنین گستاخانه سخن می‌گویند)! (۳۸: ۸)
(۶) وَمَا أَرْسَلْنَا
فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ
إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَافِرُونَ ﴿سبإ: ٣٤﴾
و ما در هیچ شهر و دیاری پیامبری بیم‌دهنده
نفرستادیم مگر اینکه مترفین آنها (که مست ناز و نعمت بودند) گفتند: «ما به آنچه فرستاده
شده‌اید کافریم!» (۳۴: ۳۴)
(۷) وَلَقَدْ آتَیْنَا
مُوسَى الْکِتَابَ فَلَا تَکُن فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ
﴿السجدة: ٢٣﴾
ما به موسی کتاب آسمانی دادیم؛ و شک نداشته
باش که او آیات الهی را دریافت داشت؛ و ما آن را وسیله هدایت بنی اسرائیل قرار دادیم!
(۳۲: ۲۳)
(۸) وَمَا أَرْسَلْنَا
فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّبِیٍّ
إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ
﴿الأعراف: ٩٤﴾
و ما در هیچ شهر و آبادی پیامبری نفرستادیم
مگر اینکه اهل آن را به ناراحتیها و خسارتها گرفتار ساختیم؛ شاید (به خود آیند، و به
سوی خدا) بازگردند و تضرع کنند! (۷: ۹۴)
(۹) مَا أَصَابَ مِن
مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ إِلَّا فِی کِتَابٍ مِّن قَبْلِ
أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿الحدید: ٢٢﴾
هیچ مصیبتی (ناخواسته) در زمین و نه در وجود
شما روی نمی‌دهد مگر اینکه همه آنها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت
است؛ و این امر برای خدا آسان است! (۵۷: ۲۲)
(۱۰) هَلْ یَنظُرُونَ
إِلَّا أَن یَأْتِیَهُمُ اللَّهُ فِی ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلَائِکَةُ وَقُضِیَ الْأَمْرُ
وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿البقرة: ٢١٠﴾
آیا (پیروان فرمان شیطان، پس از این همه
نشانه‌ها و برنامه‌های روشن) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان، در سایه‌هائی از ابرها
به سوی آنان بیایند (و دلایل تازه‌ای در اختیارشان بگذارند؟! با اینکه چنین چیزی محال
است!) و همه چیز انجام شده، و همه کارها به سوی خدا بازمی‌گردد. (۲: ۲۱۰)
(=3=) وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ
الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِینَ کَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ
کُنَّا فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا بَلْ کُنَّا ظَالِمِینَ ﴿الأنبیاء: ٩٧﴾
و وعده حقّ [= قیامت] نزدیک می‌شود؛ در
آن هنگام چشمهای کافران از وحشت از حرکت بازمی‌ماند؛ (می‌گویند:) ای وای بر ما که از
این (جریان) در غفلت بودیم؛ بلکه ما ستمکار بودیم! (۲۱: ۹۷)
(=6=) وَکَذَٰلِکَ مَا
أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا
إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ
﴿الزخرف: ٢٣﴾
و این‌گونه در هیچ شهر و دیاری پیش از تو
پیامبر انذارکننده‌ای نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران
خود را بر آئینی یافتیم و به آثار آنان اقتدا می‌کنیم.» (۴۳: ۲۳)
(11) لَّا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ
إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَیْنَ النَّاسِ وَمَن
یَفْعَلْ ذَٰلِکَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا
﴿النساء: ١١٤﴾
در بسیاری از سخنانِ درِگوشی (و جلسات محرمانه)
آنها، خیر و سودی نیست؛ مگر کسی که (به این وسیله،) امر به کمک به دیگران، یا کار نیک،
یا اصلاح در میان مردم کند؛ و هر کس برای خشنودی پروردگار چنین کند، پاداش بزرگی به
او خواهیم داد. (۴: ۱۱۴)
(12) قُلْ یَا أَیُّهَا
النَّاسُ إِن کُنتُمْ فِی
شَکٍّ مِّن دِینِی فَلَا أَعْبُدُ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ
وَلَٰکِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِی یَتَوَفَّاکُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ
﴿یونس: ١٠٤﴾
بگو: «ای مردم! اگر در عقیده من شک دارید،
من آنهایی را که جز خدا می‌پرستید، نمی‌پرستم! تنها خداوندی را پرستش می‌کنم که شما
را می‌میراند! و من مأمورم که از مؤمنان باشم! (۱۰: ۱۰۴)
(13) وَاعْلَمُوا أَنَّ
فِیکُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ یُطِیعُکُمْ فِی کَثِیرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَٰکِنَّ
اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمَانَ وَزَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ وَکَرَّهَ إِلَیْکُمُ
الْکُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْیَانَ أُولَٰئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ ﴿الحجرات:
٧﴾
و بدانید رسول خدا در میان شماست؛ هرگاه
در بسیاری از کارها از شما اطاعت کند، به مشقّت خواهید افتاد؛ ولی خداوند ایمان را
محبوب شما قرار داده و آن را در دلهایتان زینت بخشیده، و (به عکس) کفر و فسق و گناه
را منفورتان قرار داده است؛ کسانی که دارای این صفاتند هدایت یافتگانند! (۴۹: ۷)
(14) یَا أَیُّهَا النَّاسُ
إِن کُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّنَ
الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ
مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَیِّنَ
لَکُمْ وَنُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ
طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ وَمِنکُم مَّن یُتَوَفَّىٰ وَمِنکُم مَّن یُرَدُّ
إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلَا یَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئًا وَتَرَى الْأَرْضَ
هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ
مِن کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ ﴿الحج: ٥﴾
ای مردم! اگر در رستاخیز شک دارید، (به این
نکته توجّه کنید که:) ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، و بعد از خون بسته شده،
سپس از «مضغه» [= چیزی شبیه گوشت جویده شده]، که بعضی دارای شکل و خلقت است و بعضی
بدون شکل؛ تا برای شما روشن سازیم (که بر هر چیز قادریم)! و جنین‌هایی را که بخواهیم
تا مدّت معیّنی در رحم (مادران) قرارمی‌دهیم؛ (و آنچه را بخواهیم ساقظ می‌کنیم؛) بعد
شما را بصورت طفل بیرون می‌آوریم؛ سپس هدف این است که به حدّ رشد و بلوغ خویش برسید.
در این میان بعضی از شما می‌میرند؛ و بعضی آن قدر عمر می‌کنند که به بدترین مرحله زندگی
(و پیری) می‌رسند؛ آنچنان که بعد از علم و آگاهی، چیزی نمی‌دانند! (از سوی دیگر،) زمین
را (در فصل زمستان) خشک و مرده می‌بینی، اما هنگامی که آب باران بر آن فرو می‌فرستیم،
به حرکت درمی‌آید و می‌روید؛ و از هر نوع گیاهان زیبا می‌رویاند! (۲۲: ۵)
