نتیجهٔ جستجو برای «" *فی *ٍ مِن * * "» : ۱۶ مورد در ۱۶ آیه :: فقط با 14 عبارت انحصاری
نتیجهٔ
جستجو برای «" *فی *ٍ مِن * *
"» : ۱۶ مورد در ۱۶ آیه :: فقط با 14
عبارت انحصاری
(۱) أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ
﴿ق: ١٥﴾
آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز
نباشیم)؟! ولی آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند! (۵۰:
۱۵)
(۲) أَلَا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَاءِ رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ مُّحِیطٌ ﴿فصلت:
٥٤﴾
آگاه باشید که آنها از لقای پروردگارشان در شکّ و تردیدند؛ و آگاه
باشید که خداوند به همه چیز احاطه دارد! (۴۱: ۵۴)
(۳)
لَّقَدْ کُنتَ فِی غَفْلَةٍ
مِّنْ هَٰذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ
﴿ق: ٢٢﴾
(به او خطاب می‌شود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی
و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملاً تیزبین است! (۵۰: ۲۲)
(۴) بَلْ قُلُوبُهُمْ فِی غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن
دُونِ ذَٰلِکَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿المؤمنون: ٦٣﴾
ولی دلهای آنها از این نامه اعمال (و روز حساب و آیات قرآن) در
بی‌خبری فرورفته؛ و اعمال (زشت) دیگری جز این دارند که پیوسته آن را انجام می‌دهند...
(۲۳: ۶۳)
(۵) أَأُنزِلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِّن ذِکْرِی
بَل لَّمَّا یَذُوقُوا عَذَابِ ﴿ص: ٨﴾
آیا از میان همه ما، قرآن تنها بر او [= محمّد] نازل شده؟!» آنها
در حقیقت در اصل وحی من تردید دارند، بلکه آنان هنوز عذاب الهی را نچشیده‌اند (که این
چنین گستاخانه سخن می‌گویند)! (۳۸: ۸)
(۶) وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا
إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَافِرُونَ ﴿سبإ: ٣٤﴾
و ما در هیچ شهر و دیاری پیامبری بیم‌دهنده نفرستادیم مگر اینکه
مترفین آنها (که مست ناز و نعمت بودند) گفتند: «ما به آنچه فرستاده شده‌اید کافریم!»
(۳۴: ۳۴)
(۷) وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ فَلَا تَکُن فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَائِهِ
وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ ﴿السجدة: ٢٣﴾
ما به موسی کتاب آسمانی دادیم؛ و شک نداشته باش که او آیات الهی
را دریافت داشت؛ و ما آن را وسیله هدایت بنی اسرائیل قرار دادیم! (۳۲: ۲۳)
(۸) وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّبِیٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا
بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ ﴿الأعراف: ٩٤﴾
و ما در هیچ شهر و آبادی پیامبری نفرستادیم مگر اینکه اهل آن را
به ناراحتیها و خسارتها گرفتار ساختیم؛ شاید (به خود آیند، و به سوی خدا) بازگردند
و تضرع کنند! (۷: ۹۴)
(۹) مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ
إِلَّا فِی کِتَابٍ مِّن
قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿الحدید:
٢٢﴾
هیچ مصیبتی (ناخواسته) در زمین و نه در وجود شما روی نمی‌دهد مگر
اینکه همه آنها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است؛ و این امر برای
خدا آسان است! (۵۷: ۲۲)
(۱۰) هَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا أَن یَأْتِیَهُمُ اللَّهُ فِی ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ
وَالْمَلَائِکَةُ وَقُضِیَ الْأَمْرُ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿البقرة:
٢١٠﴾
آیا (پیروان فرمان شیطان، پس از این همه نشانه‌ها و برنامه‌های
روشن) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان، در سایه‌هائی از ابرها به سوی آنان بیایند
(و دلایل تازه‌ای در اختیارشان
بگذارند؟! با اینکه چنین چیزی محال است!) و همه چیز انجام شده، و همه کارها به سوی
خدا بازمی‌گردد. (۲: ۲۱۰)
(=3=) وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ
الَّذِینَ کَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ کُنَّا فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا بَلْ
کُنَّا ظَالِمِینَ ﴿الأنبیاء: ٩٧﴾
و وعده حقّ [= قیامت] نزدیک می‌شود؛ در آن هنگام چشمهای کافران
از وحشت از حرکت بازمی‌ماند؛ (می‌گویند:) ای وای بر ما که از این (جریان) در غفلت بودیم؛
بلکه ما ستمکار بودیم! (۲۱: ۹۷)
(=6=) وَکَذَٰلِکَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ فِی قَرْیَةٍ مِّن
نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ
وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ
﴿الزخرف: ٢٣﴾
و این‌گونه در هیچ شهر و دیاری پیش از تو پیامبر انذارکننده‌ای
نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینی یافتیم
و به آثار آنان اقتدا می‌کنیم.» (۴۳: ۲۳)
(11) لَّا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ
مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَیْنَ النَّاسِ وَمَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ
اللَّهِ
فَسَوْفَ
نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿النساء: ١١٤﴾
در بسیاری از سخنانِ درِگوشی (و جلسات محرمانه) آنها، خیر و سودی
نیست؛ مگر کسی که (به این وسیله،) امر به کمک به دیگران، یا کار نیک، یا اصلاح در میان
مردم کند؛
و هر کس برای خشنودی پروردگار
چنین کند، پاداش بزرگی به او خواهیم داد. (۴: ۱۱۴)
(12) قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن کُنتُمْ فِی شَکٍّ مِّن دِینِی
فَلَا أَعْبُدُ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰکِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ
الَّذِی یَتَوَفَّاکُمْ
وَأُمِرْتُ
أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿یونس: ١٠٤﴾
بگو: «ای مردم! اگر در عقیده من شک دارید، من آنهایی را که جز خدا
می‌پرستید، نمی‌پرستم! تنها خداوندی را پرستش می‌کنم که شما را می‌میراند!
و من مأمورم که از مؤمنان
باشم! (۱۰: ۱۰۴)
(13) وَاعْلَمُوا أَنَّ فِیکُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ یُطِیعُکُمْ فِی کَثِیرٍ مِّنَ الْأَمْرِ
لَعَنِتُّمْ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمَانَ وَزَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ
وَکَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْیَانَ
أُولَٰئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ ﴿الحجرات: ٧﴾
و بدانید رسول خدا در میان شماست؛ هرگاه در بسیاری از کارها از
شما اطاعت کند، به مشقّت خواهید افتاد؛ ولی خداوند ایمان را محبوب شما قرار داده
و آن را در دلهایتان زینت بخشیده، و (به عکس) کفر و فسق و گناه را منفورتان قرار داده
است؛ کسانی که دارای این صفاتند هدایت یافتگانند! (۴۹: ۷)
(14) یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن کُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ
فَإِنَّا خَلَقْنَاکُم ... وَأَنبَتَتْ مِن
کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ ﴿الحج: ٥﴾
ای مردم! اگر در رستاخیز شک دارید، (به این نکته توجّه کنید که:)
ما شما را از خاک آفریدیم ... اما هنگامی که آب باران بر آن فرو می‌فرستیم، به حرکت
درمی‌آید و می‌روید؛
و از هر نوع گیاهان زیبا می‌رویاند! (۲۲: ۵)
