دعای صنمی قریش
بسم الله الرحمن الرحیم
در کتاب بحارالأنوار جلد ۸۵، صفحه ۲۴۰ از مصباح کفعمی نقل شده است که دعای صنمی قریش دعائی عظیم الشأن و بلند منزلت است و از اسرار مشکله و بهترین اذکار است. شیخ بزرگوار تقیّ الدین ابراهیم عامِلی کفعمی در حاشیه کتاب شریف «المصباح» می فرماید: که ابن عبّاس آن را از مولای ما امیرالمؤمنین(علیه السلام) روایت نموده است، و این دعاء از غوامض اسرار و کرائم اوراد امیرالمؤمنین (علیه السلام) است که آن حضرت در روز و شب و وقت سحر بدان مواظبت می فرمودند ، و آن را در قنوت نماز می خواندند و می فرمودند: کسی که این دعا را بخواند همانند کسی است که در خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) در جنگ بدر، اُحد، و حُنَین یک میلیون تیر به سوی دشمن افکنده باشد. متن کامل دعای شریف با ترجمه آن این است ( با کمی اختلاف در نقل و تفاوت اندک با صوت) |
|||
بسم الله الرحمن الرحیم |
1 |
بنام خداوند رحمان و رحیم |
|
أللَّهُـمَّ صَـلِّ عَـلی مُـحَمَّـدٍ وَ آلِ مُحَـمَّـدٍ |
2 |
خداوندا درود بفرست بر محمّد و آل محمّد |
|
أللَّهُمَّ العَـن صَنَمی قُرَیشٍ |
3 |
و لعـنت کن دو بـت قریش را |
|
وَجِبتَیهَا وَ طاغُـوتَیها |
4 |
دو مشرک آنرا، و دو سرکرده ضلالت را، |
|
وَ إفکَـیها وابنَـتَیهِمَِ |
5 |
و آن دو دروغ پرداز را، دختر آنان را، |
|
اللَّذَین خالَفا أمرَکَ |
6 |
کسانیکه فرمانت را زیر پا نـهادند، |
|
وَ أنکَرا وَحـیَکَ |
7 |
و وحی تو را نپـذیـرفتند، |
|
وَ جَـحَدا إنعـامَکَ |
8 |
و نعـمت رسولت را انکار کردند، |
|
وَ عَـصَیا رَسِولَکَ |
9 |
و پیامبرت را نافرمانی کردند، |
|
وَ قَـلَّبا دینَکَ |
10 |
و دینت را واژگون نمودند، |
|
وَ حَرَّفا کِتابَکَ |
11 |
و قـرآنـت را تحـریف کردند |
|
وَ عَـطَّلا أحکامَکَ |
12 |
، و احکام تو را بی ثمر گذاردند |
|
وَ أبطَلا فَـرائِضَکَ |
13 |
و تـباه کردند احـکام واجـب تو را، |
|
وَ اَلحَدا فی آیاتِکَ |
14 |
و از درستیزگی با آیاتت برآمدند، |
|
وَعـادَیا اَولِیائِکَ |
15 |
و دشمنی کردند با دوستانت |
|
وَ والَیا أعدائَکَ |
16 |
و دوستی کردنـد با دشمـنانـت، |
|
وَخَرَّبا بِلادَکَ |
17 |
و شهـرهـای تو را ویـران ساخـتند، |
|
وَأفـسَداعِبادَکَ |
18 |
و بـندگانت را به فساد کشاندند، |
|
.أللَّهُمَّ العَـنهُما |
19 |
خدایا لعنت کن آن دو را |
|
وَأتباعَـهُما وَاَولِیآءَهُما |
20 |
و پیروانشان و یارانشان را |
|
وَاَشیاعَهُما ومُحِبّیهِما |
21 |
و گرویدگان به آندو و دوستانشان را، |
|
فَـقَـد أخرَبا |
22 |
زیرا آندو ویران ساختند |
|
بَیتَ الـنـُّبـُوَّةِ |
23 |
خانه وحی را، |
|
وَرَدَما بابَهُ |
24 |
و در آن را کاملاً بستند، |
|
وَنَقَـضا سَقـفَهُ |
25 |
و شکست سقف آن را، |
|
وَ ألحَـقا سَـمـآئَهُ بِأرضِهِ |
26 |
و آنرا زیر و رو کردند، |
|
وَعالِیهُ بِسافِـلِهِ |
27 |
و بالا و پایین آن را یکی کردند، |
|
وَ ظاهِرَهُ بِباطِـنِهِ |
28 |
و ظاهـر و باطنش را ویران کردند، |
|
وَأستَاصَلا أهلَهُ |
29 |
و اهـل آن را از بیخ برانداختند |
|
وَ أبادا أنصارَهُ |
30 |
و یاوران آن را هلاک کردند، |
|
وَ قَتَلا أطفالَهُ |
31 |
و کودکانـشان را کشتند، |
|
وَ أخلَیا مِنبَرَهُ |
32 |
و منبر نبوت را |
|
مِن وَصِیِّهِ وارِثَ عِلمِهِ |
33 |
از وصیّ نبی و وارث پـیـامبر، تـهی کردند، |
|
وَجَحَدا إمامَتَهُ |
34 |
و انـکـار کردند امـامت وصیّ پیامبر را |
|
وَأشرَکا بِرَبِّهِما |
35 |
و مـشرک به خدا شدند |
|
فَعَـظِّم ذَنبَهُما |
36 |
پس (خدایا) گناه آن دو را بزرگ شمار |
|
وَ خَلِّدهُـما فی سَقَرٍ |
37 |
و برای همیشه در جهنم سقر جایشان بده، |
|
وَ ما أدراکَ ما سَقَـرٍ |
38 |
جهنمی که بندگان نمی توانند شدت عذابش را درک کنند، |
|
لاتُبقی وَ لاتَذَر. |
39 |
جهنمی که نه چیزی را باقی میگذارد و نه رها میسازد. |
|
أللَّهُمَّ العَـنهُم |
40 |
خدایا آنها را لـعنـت کن |
|
بِعَـدَدِ کُلِّ مُنکَرٍ أتَوهُ |
41 |
به عـدد هـر کار نـاروایی که انجام دادند |
|
وَ حَقٍّ أخفَـوهُ |
42 |
و به عدد هر حقی که مخفی داشتند |
|
وَ مِـنـبَرٍ عَلَوهُ |
43 |
، و هر منبری که به ظلـم بر آن بالا رفتند، |
|
وَ مُؤمِنٍ أرجَوهُ |
44 |
و هر مـؤمنی که تبعیدش کردند، |
|
وَ مُنافِقٍ وَلَّوه |
45 |
و هر مـنـافقی که به کار گماردند، |
|
ُ وَ وَلِّیٍ آذَوهُ |
46 |
و هر دوست خدا که آزردند، |
|
وَطَـریدٍ آوَوهُ |
47 |
و هر تبعید شده ای که پناهش دادند، |
|
وَ صادِقٍ طَـرَدُوهُ |
48 |
و هر راستـگویی که راندند، |
|
وَ کافِـرٍ نَصَـرُوهُ |
49 |
و هر کـافری که یـاری کردنـد، |
|
وَ إمامٍ قَهَـرُوهُ |
50 |
و هـر امام بر حقی که مقهورش کردند |
|
و فَرضٍ غَـیَّرُوهُ |
51 |
و هر واجبی که آن را تـغیـیر دادند،و |
|
وَ أثَرٍ أنکَرُوهُ |
52 |
و هـر دلیلی که انکـارش کردنـد، |
|
وَ شَرٍّ آثَرُوهُ |
53 |
و هـر امر زشتی که اختیار کردند، |
|
وَ دَمٍ أراقـُوهُ |
54 |
و خون هایی که به ناحق ریختند و |
|
و خَبرٍ بَدَّلُوهُ |
55 |
و هر کار نیکی که آن را عوض کردند، |
|
َ وَ کُفـرٍ نَصَبوه |
56 |
و هر کـفـری که به پا داشتند، |
|
وَ إرثٍ غَصَبُوه |
57 |
و هر ارثـی که به زور گرفتند، |
|
وفَیءٍ اقتَطَعُوهُ |
58 |
و هر غنیمتی که به ناحقّ ملک خود ساختند |
|
وَ سُحتٍ أکَلُوهُ |
59 |
و هر مال حـرامـی که خوردند، |
|
وَ خُمسٍ أستَحَلُّوهُ |
60 |
و هـر خمسی که برای غـیر اهـلش حـلال شمردند، |
|
وَ باطِلٍ أسَّسُوهُ |
61 |
و هر خلاف واقعی که اساس آن را نهادند، |
|
وَ جَورٍ َسَطُـوه |
62 |
و هر ستمی که گسترش دادند، |
|
وَ نِـفاقٍ أسَرُّوهُ |
63 |
و هر نـفـاقی که پنهان داشتند |
|
وَغَـدرٍ أضمَرُوهُ |
64 |
و هر نیرنگی که انجـامش را به دل گرفتند، |
|
وَ ظُـلمٍ نَشَـرُوهُ |
65 |
و هر ستمی که آن را پراکندند |
|
وَ وَعدٍ أخلَفُـوهُ |
66 |
و وعده هایی که بدان وفا نکردند، |
|
وَ أمانٍ خانُـوه |
67 |
و امان دادنی که خیانت کردند، |
|
وَ عَهـدٍ نـَقَـضُـوهُ |
68 |
و پیمان هایی که شکستند، |
|
وَ حَـلالٍ حَرَّمُوهُ |
69 |
و حلال هایی که تحریم نمودند، |
|
وَ حَرامٍ أحَلُّوهُ |
70 |
و حرام هایی که حـلال کردند، |
|
وَ بَطنٍ فَتَّقُوهُ |
71 |
و پهـلوهایی که شکافتند، |
|
جَنینٍ أسقَطُوهُ |
72 |
و جـنـینی که سبب سقط آن شدند |
|
وَضِلعٍ دَقُّوه |
73 |
و استخوانی که شکستند، |
|
ُ وَ صَکٍّ مَزَّقُـوهُ |
74 |
و هر سندی که آن را دریدند، |
|
وَ شَملٍ بَدَّدُوهُ |
75 |
و هر اجتماعی که پـراکندند، |
|
وَعَـزیزٍ أذَلُّوهُ |
76 |
و هر عـزیـزی که خوارش کردند، |
|
وَ ذَلیلٍ أعَزُّوهُ |
77 |
و هر خواری که عـزت بخـشیـدند، |
|
وَ حَقٍّ مَنَعُـوهُ |
78 |
و هر حـقی کـه از صـاحبانش باز داشتند، |
|
وَ کِذبٍ دَلَّسُوهُ |
79 |
و هر دروغـی که آن را راست جلوه دادند، |
|
وَ حُکمٍ قَلَّبُوهُ |
80 |
و هر حکمی که آن را وارونه کردند، |
|
وَ إمامٍ خالَفُوهُ. |
81 |
و هر امامی که مخالـفـتش کردند، |
|
أللّهُمَّ العَـنهُم |
82 |
خدایا لـعـنـت کن آنان را |
|
بِکُلِّ آیَةٍ حَرَّفُـوها |
83 |
به عـدد هـر آیه ای که(معنی وتاویل) آن را تغییر دادند، |
|
وَ فَریضَةٍ تَرَکُوها |
84 |
و هر واجبی که آن را ترک کردند |
|
سُنَّةٍ غَیَّرُوها |
85 |
و هـر روش پـسندیده ای که تغیـیرش دادند، |
|
وَ رُسُومٍ مَنَعُـوها |
86 |
و نشـانه های روشنی که جلـوگیـرش شدند، |
|
وَ أحکامٍ عَطَّلُوها |
87 |
و احکامی که بی نتیجه گردانیدند، |
|
وَ بَیعَةٍ َکَـثـُوها |
88 |
و هر بیعتی که آن را شکستند |
|
وَ دَعـوَی أبطَــلُوها |
89 |
و هر ادعای حقی که آن را نپذیرفتند، |
|
وَ بَـیـِّنَةٍ أنکَـرُوها |
90 |
و هر شـاهد عادلی که انکار آن کردند، |
|
وَ حـیـلَةٍ أحـدَثـُوها |
91 |
و هر نیرنگی که آن را اخـتـراع کردند، |
|
وَ خِـیانَةٍ أورَدُوها |
92 |
و هر خیـانـتی که وارد دیـن کردند، |
|
وَ عَـقـَبَةٍ إرتَـقُـوهـا |
93 |
و هر گردنه ای که بالای آن رفتند(برای کشتن پیامبر"ص") |
|
وَ دِبابٍ دَحرَجُوها |
94 |
و مشک های خشکی که |
|
وَأزیافٍ لَزِمُوها |
95 |
و هر تـقلبی که مـقیّد به او بودند، |
|
وَ شَهـاداتٍ کَتَمُـوها |
96 |
و هـر امـری که شاهد آن بودند، |
|
وَ وَصِـیَّةٍ ضَیَّعُوها. |
97 |
و هر وصیتی که آن را غلطاندند، آن را تضییع نمودند. |
|
أللّهُمَّ العَنهُما |
98 |
خـدایـا لـعنـت کن آن دو |
|
فی مَکنُونِ السِّرِ |
99 |
در پنهان نهان |
|
وَ ظاهِرِ العَلانِیَةِ |
100 |
و آشکار ظاهر |
|
لَعـناً کَثـیـراً |
101 |
لعنتی زیاد، |
|
أبَـداً دائـماً |
102 |
پیوسته، مدام، |
|
دآئِـباً سَرمَـداً |
103 |
بی ابتدا و بی انتها، |
|
لا إنقِـطاعَ لِأمَـدِهِ |
104 |
لعنتی که زمانـش پایانی ندارد |
|
ولا نَـفـادَ لـِعَـدَدِهِ |
105 |
عددش را انتـهـایی نیست |
|
لَعــناً یَغـدُو أوَّلُهُ |
106 |
لـعـنـتی که آغـازش را صـبحی باشد |
|
وَ لایـَرُوحُ آخِـرُهُ لَهُم |
107 |
ولی انجامـش را شبی نباشد، |
|
وَ |
108 |
لعنت تو باد بر آنان و |
|
لِأعـوانِهِم وَ أنصارِهِم |
109 |
یارانـشان و مـدد کـارانشـان |
|
وَ مُحِبّیهُم وَ مُوالیهِم |
110 |
و دوسـتـانـشان و مـرتـبطین با آنان |
|
وَ المُسَّلَمینَ لَهُـم |
111 |
و کسانی که خود را در اختیار آنان گذاشته اند |
|
وَ المـآئِلـینَ إلَـیهِـم |
112 |
و به آنان مـایـلنـد، |
|
وَ النَّـاهِـضـیـنَ بِـاحـتِجـاجِهِـم |
113 |
و کـسـانی که ادعــاهـای بی اسـاس آنــان را عَــلَــم کـردنـد |
|
وَ الـمُــقـتـَدیـنَ بِکَـلامـِهـِـم |
114 |
پـیـروی کـردنـد از سخـنـان آنان، |
|
وَ الـمُــصــَدِّقـیـنَ بِـأحکـامِـهِـم. |
115 |
و تـصـدیق نـمـودند قــضـاوت هــای بـاطـل آنـان را |
|
ثُمَّ قُل أربَعَ مَرّاتٍ: |
116 |
سپس بگو چـهـار مـرتـبـه |
|
ألـلـّهُـمَّ |
117 |
خداوندا |
|
عَــذِّبـهُـم عَــذابـاً |
118 |
عذاب فرما آنانرا عذابی (که)، |
|
یَـسـتَـغـیـثُ مـِنـهُ |
119 |
استغاثه وفریاد دارند از آن |
|
أهـلُ الـنّـارِ. |
120 |
اهل آتش |
|
آمینَ رَبَّ العالَمینَ.. |
121 |
آمین رب العالمین. |
========================